24.10.2015
Մոսկվայում ավարտվեց «Ցեղասպանությունն իբրև մարդկության դեմ ուղղված հոգևոր-բարոյական հանցագործություն» միջազգային գիտաժողովը:
Երկօրյա ծրագրին մասնակցեցին մոտ երեք տասնյակ անվանի հայագետներ և ցեղասպանագետներ աշխարհի 15 երկրից, այդ թվում՝ Ցեղասպանագետների միջազգային ընկերակցության երկու նախագահներ՝ ներկայիս նախագահ Էնդրյու Վուլֆորդը և նախկին նախագահ Ալեքսանդր Հինթոնը:
ՀՑԹԻ տնօրեն, պատմ.գիտ. դոկտոր Հայկ Դեմոյանը հանդես եկավ ««Մոռացկոտություն»-ն ու ընտրողականությունը Հայոց ցեղասպանության թեմայի պատմական լուսաբանման մեջ» զեկույցով:
ՀՑԹԻ տնօրենը նշեց Հայոց ցեղասպանության ժխտման թուրքական իշխանությունների պաշտոնական քաղաքականության միջոցների բազմազանությունը, որ տարիների ընթացքում ավելի ու ավելի բարդ կերպեր է ստանում: Հայկ Դեմոյանն անդրադարձավ կրթական խնդիրներին՝ նշելով, որ շատ երկրների, այդ թվում՝ Ռուսաստանի դպրոցական ու բուհական դասագրքերում Հայոց ցեղասպանության թեման բացակայում է: Բացի այդ, լույս են տեսել հեղինակավոր խմբագրակազմերի տեղեկատու նյութեր, մասնավորապես՝ հանրագիտարաններ, որոնցում ոչ միայն բացակայում էր հայերի ցեղասպանության թեման, այլև ուղղակիորեն արտատպված են Հայոց ցեղասպանության ժխտման թուրքական թեզեր, իսկ զոհերը վերածվել են հանցագործների:
ՀՑԹԻ փոխտնօրեն Սուրեն Մանուկյանը ներկայացրեց «Կառուցելով ներքին թշնամուն՝ ցեղասպանության նախորդող տարիներին թուրքերի զանգվածային գիտակցության մեջ հայերին իբրև դավաճաններ ներկայացնելը » զեկուցումը: Նա նշեց, որ Հայոց ցեղասպանության ընթացքում սպանությունների գործընթացում Օսմանյան բնակչության հասարակ բնակչության զանգվածային մասնակցությունը ապահովելու համար կիրառվող քարոզչական հնարքներից էր հայերի ներկայացումը որպես «ներքին թշնամիներ», «Արևմուտքի եւ Ռուսաստանի գործակալներ» և որպես հետևանք՝ «Օսմանյան կայսրության դավաճաններ», ինչը բացարձակ մտացածին մեղադրանք էր, քանի որ հայկական բնակչությունը ոչ միայն պահպանում էր հավատարմություն իշխանությունների նկատմամբ, այլ նաև հերոսաբար կռվում էր Օսմանյան բանակի շարքերում:
Զեկուցողները նշեցին, որ այսօր, երբ մարդկությանը դեռ պատուհասում են նոր ցեղասպանությունները, ակադեմիական և կրթական ճակատներում համընդհանուր պայքարը բացառիկ կարևորություն ունի: Դա ցեղասպանությունների կրկնությունը կանխարգելելու գլխավոր երաշխիքներից մեկն է:
